Μικρά, συγκεκριμένα, ελεγχόμενα, με μικρό budget. Τέτοια είναι τα έργα που πρέπει να γίνουν με Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) στον τομέα των Τεχνολογιών Πληροφορικής και Επικοινωνιών (ΤΠΕ) κατά την γνώμη του γενικού διευθυντή του Παρατηρητηρίου για την Κοινωνία της Πληροφορίας, κ.Νίκου Κάκαρη.
Εξηγεί ότι υπάρχουν ιδιαιτερότητες που κάνουν το θέμα δύσκολο: "Στον κλάδο ΤΠΕ υπάρχει δυσκολία να προσδιορίσεις τις τεχνικές απαιτήσεις. Υπάρχει ακόμη η δυσκολία να αντικαταστήσεις τον προμηθευτή, όταν δεν παραδίδεται η υπηρεσία. Επίσης, ένα ζήτημα είναι η τεχνολογία, που στις σημερινές εποχές με τη ραγδαία εξέλιξη, πολύ γρήγορα ξεπερνιέται. Αυτά είναι κρίσιμα θέματα". Αγγίζουν όμως σε επίπεδο προβληματισμού και άλλα σημεία, όπως: ένα έργο πληροφορικής έχει γενικά μικρή χρονική διάρκεια ωφέλιμης ζωής, άρα με τη λήξη μιας Σύμπραξης,
ποιος θα είναι ο κάτοχος ενός ξεπερασμένου εξοπλισμού; Το Δημόσιο; Και
τι θα τον κάνει;
Ο κ. Κάκαρης έχει μελετήσει τα ζητήματα αυτά υπό το φως της εμπειρίας άλλων χωρών, και κυρίως της… μητρόπολης των Συμπράξεων, της Μεγ. Βρετανίας. Εκεί, λέει, μόνο ένα μικρό ποσοστό έργων ΣΔΙΤ αφορούσαν τον κλάδο ΤΠΕ. Ξεχωρίζει μάλιστα, δύο τέτοια έργα.
Ένα επιτυχημένο, που αφορούσε υπηρεσίες φωνής, Internet, intranet, τηλεδιάσκεψη, για το Υπουργείο Εθνικής Αμυνας, και ένα αποτυχημένο, το The Libra project, για το Υπουργείο Δικαιοσύνης, που εξυπηρετούσε πέντε πληροφοριακά συστήματα και περιλάμβανε εξοπλισμό, λογισμικό, on line σύνδεση μεταξύ των διαφόρων υπηρεσιών. Ε, λοιπόν, το πρώτο είχε προϋπολογισμό 70 εκατ., διάρκεια 10 έτη, εξυπηρέτησε 200.000 χρήστες, 2,5 εκατ. κλήσεις ημερησίως. Και ήταν επιτυχημένο. Το δεύτερο ξεκίνησε με προϋπολογισμό 156 εκατ. και κατέληξε σε 390 εκατ., το χρονοδιάγραμμα πέρασε από διάφορες φάσεις. Και αποτελεί ένα παράδειγμα αποτυχημένου έργου…
Την ίδια στιγμή ο γενικός διευθυντής του Παρατηρητηρίου φέρνει ως παράδειγμα και την εμπειρία της Αυστρίας, "όπου ενδεικτικά θα σας πω ότι δημιούργησαν ψηφιακές πόλεις, δημιούργησαν ένα δικαστικό ηλεκτρονικό αρχείο για το Επιμελητήριο Συμβολαιογράφων, έφτιαξαν ένα portal για πληροφόρηση των πολιτών για όλες τις ηλεκτρονικές υπηρεσίες που προσφέρονται. Είχαν μια άλλη οπτική στην Αυστρία, πήραν μικρά έργα, με αρχή και τέλος, συγκεκριμένα, με πολύ μικρό budget, και τα ολοκλήρωσαν γρήγορα".
Αν θέλουμε να εφαρμόσουμε στην Ελλάδα αυτή την αρχή της απλότητας, ο κ. Κάκαρης και το Παρατηρητήριο έχουν μερικές ιδέες: Υπάρχουν θέματα όπως είναι τα ΚΤΕΟ και το Υπουργείο Συγκοινωνιών για την έκδοση της κάρτας καυσαερίων, ΣΔΙΤ μπορούν να εφαρμοστούν επίσης σε ζητήματα εξυπηρέτησης πολιτών (call center, υποστήριξη και ενημέρωση πολιτών για υπηρεσίες, καταγραφή παραπόνων πολιτών), αλλά και στην Ελληνική Αστυνομία (έκδοση ταυτοτήτων και διαβατηρίων σε λίγα λεπτά της ώρας) και στον τομέα της Υγείας (διαθεσιμότητα κλινών, Κάρτα Υγείας Ασθενούς).