Υστέρηση της Ελλάδας παρατηρείται όσον αφορά την παραγωγή και τη διάχυση των Τεχνολογιών της Πληροφόρησης και των Επικοινωνιών (ΤΠΕ), όπως τονίστηκε στη σημερινή παρουσίαση από το ΚΕΠΕ του βιβλίου του επιστημονικού ερευνητή Θεόφιλου Τερροβίτη "Παραγωγή και Χρήση των Τεχνολογιών της Πληροφορίας και των Επικοινωνιών στην Ελλάδα-Σημασία και Επιπτώσεις".

Αν και για την Ελλάδα οι δαπάνες για τηλεπικοινωνιακές υπηρεσίες ως ποσοστό του ΑΕΠ είναι υψηλότερες όχι μόνο από το μέσο όρο των 15 χωρών της ΕΕ αλλά και από όλες τις επιμέρους χώρες, αυτό δεν ισχύει και για τις δαπάνες σε απόλυτα ποσά. Σε απόλυτα ποσά, όπως αναφέρεται στο βιβλίο, ισχύει ακριβώς το αντίθετο, αφού η Ελλάδα με 597 ευρώ κατά κεφαλήν δαπάνες για τηλεπικοινωνίες είναι τελευταία μεταξύ των 19 χωρών που περιλαμβάνονται σε αυτόν τον πίνακα με προτελευταία την Πορτογαλία (609 ευρώ οι κατά κεφαλήν δαπάνες).

Αυτό σημαίνει ότι ακόμη και στην χρήση των τηλεπικοινωνιών η Ελλάδα έρχεται τελευταία. Στις διαφορές αυτές αντανακλάται το γεγονός ότι η Ελλάδα, με το χαμηλότερο κατά κεφαλήν ΑΕΠ, αγοράζει την ίδια σχεδόν ποσότητα τηλεπικοινωνιακών υπηρεσιών που αγοράζουν και οι χρήστες των άλλων χωρών, στις ίδιες σχεδόν απόλυτες τιμές που τις αγοράζουν και οι χρήστες των χωρών αυτών.

Σε αντιδιαστολή, τα ίδια ακριβώς στοιχεία δείχνουν ότι στις δαπάνες για τις Τεχνολογίες της Πληροφορίας η Ελλάδα, το 2002, ήταν τελευταία και ως προς ποσοστό στο ΑΕΠ και ως προς τα απόλυτα μεγέθη. Στην Ελλάδα οι δαπάνες για ΤΠΕ ανέρχονται στο 1,69% του ΑΕΠ σε σύγκριση με το 3,8% για τις 15 χώρες της ΕΕ, ενώ στις κατά κεφαλήν δαπάνες σε 188 ευρώ σε σύγκριση με 835 ευρώ στις χώρες της ΕΕ.

Σε ό,τι αφορά τη χρήση και τη διάχυση των ΤΠΕ, η Ελλάδα εξακολουθεί να υστερεί στους πιο χαρακτηριστικούς δείκτες (π.χ. ποσοστό των κατοίκων ή των εργαζομένων που είναι χρήστες PCs, ποσοστό των χρηστών PCs που είναι συνδεδεμένοι στο διαδίκτυο, με έμφαση σε εκείνους που έχουν πρόσβαση υψηλών ταχυτήτων).

Σχετικά με τη συμβολή των ΤΠΕ στους ρυθμούς μεταβολής του ΑΕΠ και της παραγωγικότητας της εργασίας, τα συμπεράσματα της μελέτης είναι ότι, παρά την υστέρηση, οι ΤΠΕ έπαιξαν και στην Ελλάδα σημαντικό ρόλο κατά την περίοδο 1989-2001. Όπως και για τις άλλες χώρες, έτσι και για την Ελλάδα, αυτό ισχύει ιδιαίτερα για την περίοδο μετά το 1995.

Για τις άλλες χώρες επιγραμματικά, αναφέρεται ότι η συμβολή των επενδύσεων σε κεφαλαιουχικό εξοπλισμό ΤΠΕ στον αντίστοιχο ρυθμό αύξησης της προστιθέμενης αξίας του επιχειρηματικού τομέα, σε εννέα από τις πιο αναπτυγμένες χώρες του ΟΟΣΑ, κυμάνθηκε μεταξύ 0,2%-0,5% το χρόνο για την περίοδο 1990-2000 και μεταξύ 0,3%-0,9% για την περίοδο μετά το 1995.

Σχετικά με τη συμβολή της παραγωγής των ΤΠΕ στο ρυθμό μεταβολής της παραγωγικότητας και της ακαθάριστης προστιθέμενης αξίας του επιχειρηματικού τομέα, οι εκτιμήσεις δείχνουν ότι η συμβολή αυτή ήταν της τάξεως του 0,2% το χρόνο, κατά την περίοδο 1989-2000, και του 0,45%, κατά την περίοδο 1995-2000. Για την περίοδο 1995-2000, η οποία για τα ελληνικά δεδομένα θεωρείται ως πιο χαρακτηριστική, η συμβολή αυτή ήταν 0,91%.

Τα πιο πάνω σημαίνουν ότι το 7,2% του μέσου ετήσιου ρυθμού μεταβολής με τον οποίο αυξήθηκε η ακαθάριστη προστιθέμενη αξία του επιχειρηματικού τομέα, κατά την περίοδο 1989-2001, οφείλεται στον κλάδο των ΤΠΕ. Για την περίοδο 1995-2000 η αντίστοιχη συμβολή του κλάδου των ΤΠΕ αυξήθηκε στο 11,9% και, για την περίοδο 1998-2000, στο 19,7%. Η συμβολή αυτή είναι τρεις έως και πέντε φορές μεγαλύτερη της αντίστοιχης ποσοστιαίας συμμετοχής της προστιθέμενης αξίας των ΤΠΕ στα αντίστοιχα συνολικά μεγέθη, σε τρέχουσες τιμές.