|
|
| Όρος που αντικατέστησε τον προηγούμενο όρο «Συγκριτικός Πίνακας», ως συνέπεια των τροποποιήσεων του Νομικού Πλαισίου οι οποίες επέβαλαν περιορισμούς στις αυξομειώσεις εργασιών και στην προσθήκη νέων εργασιών στις Συμβάσεις Δημοσίων Έργων. Μεταξύ άλλων, στο πλαίσιο μιας Σύμβασης, δεν επιτρέπεται παρά μόνον η υπό όρους εκτέλεση συμπληρωματικών εργασιών και εντός των συγκεκριμένων ορίων απρόβλεπτων δαπανών, ενώ για συμπληρωματικές εργασίες λόγω απρόβλεπτων περιστάσεων απαιτείται σύναψη άλλης / άλλων Σύμβασης / Συμβάσεων, συνολικού ποσού μικρότερου του 50% του ποσού της αρχικής Σύμβασης. Ο ΑΠΕ συνοδεύει κάθε Σύμβαση επόμενη της αρχικής. Συντάσσεται επίσης κάθε φορά που προκύπτει ανάγκη διάθεσης των απρόβλεπτων δαπανών κάθε Σύμβασης. Το ακριβές περιεχόμενο του AΠE και οι περιορισμοί που τον διέπουν αναφέρονται στη σχετική Νομοθεσία. Πηγή :Άρθρο 8 του N.1418/1984 όπως τροποποιήθηκε με τους N. 2229/1994 και 2372/1996, άρθρο 43, παρ. 1 και 2 του ΠΔ 609/1985, όπως αντικαταστάθηκε από το μόνο άρθρο του ΠΔ 402/1996 και εγκύκλιος E8/27.3.1996/YΠEXΩΔE |
 |
|
|
|
|
|
| Η μέθοδος ή τεχνική μεταβολής των τιμών ορισμένων επιλεκτικών μεταβλητών, για να διερευνηθεί η επίπτωσή τους σε ορισμένες άλλες μεταβλητές που έχουν αποφασιστική σημασία στην αξιολόγηση ή επιλογή των επενδύσεων. |
|
|
|
|
|
|
| Η μέθοδος ή τεχνική υπολογισμού και διερεύνησης του κόστους και των ωφελειών μιας συγκεκριμένης σειράς ενεργειών, συνήθως μιας πρότασης για επένδυση. Αναφέρεται επίσης στην αξιολόγηση ενός Σχεδίου Επένδυσης με βάση την «Ανάλυση Κόστους - Ωφελειών» και συγκεκριμένα το ποσοτικό κριτήριο που δίνει η σχέση ή ο λόγος των ωφελειών προς το κόστος. Πηγή :«Οικονομική του Δημοσίου Τομέα», J. Stiglitz, Εκδόσεις Κριτική, 1992 |
|
|
|
|
|
|
| Αφορά όλες τις ενέργειες, προγράμματα, δράσεις, μέτρα, πρωτοβουλίες που αναλαμβάνονται στον τομέα της απασχόλησης, της εκπαίδευσης και της επαγγελματικής κατάρτισης και στοχεύουν στο ανθρώπινο δυναμικό. Η ανάπτυξη του ανθρώπινου δυναμικού σύμφωνα με την Ευρωπαϊκή στρατηγική για την απασχόληση είναι το επιχειρηματικό πνεύμα, η ικανότητα για απασχόληση, η δυνατότητα προσαρμογής και η ισότητα των ευκαιριών, τα δε Διαρθρωτικά Ταμεία πρέπει να συμβάλλουν στη στήριξη των τεσσάρων αυτών αξόνων. |
|
|
|
|
|
|
| Η ανάπτυξη της υπαίθρου έχει καταστεί ο δεύτερος πυλώνας της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής. Δεδομένου ότι η ανάπτυξη της υπαίθρου συνδέεται με τις γεωργικές δραστηριότητες και τη μετατροπή τους, έχει ειδικότερα ως στόχο : ·τον εκσυγχρονισμό των γεωργικών εκμεταλλεύσεων ·την ασφάλεια και την ποιότητα των επισιτιστικών προϊόντων ·τα δίκαια και σταθερά εισοδήματα για τους γεωργούς ·τις συμπληρωματικές ή εναλλακτικές δραστηριότητες για τη δημιουργία θέσεων απασχόλησης ·τη βελτίωση των συνθηκών διαβίωσης και εργασίας, την ισότητα ευκαιριών και την προστασία του περιβάλλοντος. Τα μέτρα για την ανάπτυξη της υπαίθρου που ανταποκρίνονται στους στόχους αυτούς ταξινομήθηκαν σε δύο κατηγορίες : ·τα συνοδευτικά μέτρα της μεταρρύθμισης της Κοινής Γεωργικής Πολιτικής 1992: πρόωρη συνταξιοδότηση, μέτρα γεωργοπεριβαλλοντικά και αναδάσωση καθώς και το καθεστώς που αφορά τις μειονεκτούσες ζώνες ·τα μέτρα εκσυγχρονισμού και διαφοροποίησης των γεωργικών εκμεταλλεύσεων: επένδυση στις γεωργικές εκμεταλλεύσεις, εγκατάσταση νέων γεωργών, κατάρτιση, ενίσχυση στις επενδύσεις για εγκαταστάσεις μεταποίησης και εμπορίας, συμπληρωματική βοήθεια στη δασοκομία. Πηγή :ΓΛΩΣΣAPIO « Όργανα, πολιτικές και διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης», Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Λουξεμβούργο 2000 |
|
|
|
|
|
|
| Κατάσταση όσων προσφέρονται για εργασία και δε βρίσκουν απασχόληση έναντι αμοιβής, ανάλογη με την ειδίκευση και τις επαγγελματικές δεξιότητες που διαθέτουν. Ο άνεργος διαφέρει από τον άεργο. Ο τελευταίος επίσης δεν έχει απασχόληση, αλλά και δεν ενδιαφέρεται να αποκτήσει. Πηγή :ΓΛΩΣΣAPIO CEDEFOP, Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Λουξεμβούργο 1996 |
|
|
|
|
|
|
| Οι κανόνες του ανταγωνισμού έχουν ως στόχο να εξασφαλίσουν την καλή λειτουργία του Ευρωπαϊκού Οικονομικού Χώρου με βάση τους κανόνες της αγοράς. Η πολιτική του ανταγωνισμού της Ευρωπαϊκής Ένωσης διαρθρώνεται γύρω από πέντε βασικούς άξονες : ·απαγόρευση εναρμονισμένων πρακτικών, συμφωνιών και ενώσεων μεταξύ επιχειρήσεων που μπορούν να επηρεάσουν το εμπόριο μεταξύ κρατών - μελών εμποδίζοντας, ή στρεβλώνοντας τον ανταγωνισμό στην κοινή αγορά ·απαγόρευση της καταχρηστικής εκμετάλλευσης δεσπόζουσας θέσης στην κοινή αγορά, εφόσον μπορεί να επηρεαστεί το εμπόριο μεταξύ των κρατών - μελών ·έλεγχος των ενισχύσεων που χορηγούνται μέσω των κρατικών πόρων, και οι οποίες μπορούν να στρεβλώσουν τον ανταγωνισμό ευνοώντας ορισμένες επιχειρήσεις ή παραγωγές ·προληπτικός έλεγχος των επιχειρήσεων συγχώνευσης με ευρωπαϊκή διάσταση, εγκρίνοντας ή απαγορεύοντας τις διαφαινόμενες συμμαχίες ·απελευθέρωση ορισμένων τομέων στους οποίους δημόσιες ή ιδιωτικές επιχειρήσεις εκινούντο σε μονοπωλιακό πλαίσιο, όπως οι αγορές τηλεπικοινωνιών, μεταφορών ή ενέργειας. Πηγή :ΓΛΩΣΣAPIO « Όργανα, πολιτικές και διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης», Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Λουξεμβούργο 2000 |
|
|
|
|
|
|
| Το Λευκό Βιβλίο του 1994 της Ευρωπαϊκής Επιτροπής για την ανάπτυξη, την ανταγωνιστικότητα και την απασχόληση περιλαμβάνει προσανατολισμούς για μια σφαιρική πολιτική ανταγωνιστικότητας που περικλείει τέσσερις στόχους : ·διευκόλυνση της ένταξης των ευρωπαϊκών επιχειρήσεων σε ένα σφαιρικό και αλληλεξαρτώμενο ανταγωνιστικό πλαίσιο ·εκμετάλλευση των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων τα οποία συνδέονται με την εξαΰλωση της οικονομίας ·προαγωγή της αειφόρου βιομηχανικής ανάπτυξης ·μείωση της απόκλισης μεταξύ των ρυθμών εξέλιξης της προσφοράς και της ζήτησης. Πηγή :ΓΛΩΣΣAPIO «Όργανα, πολιτικές και διεύρυνση της Ευρωπαϊκής Ένωσης», Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Λουξεμβούργο 2000 |
|
|
|
|
|
|
| Η διαδικασία βάσει της οποίας γίνεται η εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των διαρθρωτικών παρεμβάσεων της Κοινότητας. Οι διαρθρωτικές αυτές παρεμβάσεις αποτελούν αντικείμενο εκ των προτέρων αξιολόγησης, ενδιάμεσης αξιολόγησης και εκ των υστέρων αξιολόγησης, που αποσκοπούν στην εκτίμηση του αντίκτυπού τους σε σχέση με τους στόχους, και στην ανάλυση των επιπτώσεών τους σε συγκεκριμένα διαρθρωτικά προβλήματα. Πηγή :Κανονισμός (EK) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου της 21.6.1999 για τα Διαρθρωτικά Ταμεία Η διαδικασία βάσει της οποίας γίνεται η εκτίμηση της αποτελεσματικότητας των διαρθρωτικών παρεμβάσεων της Κοινότητας. Οι διαρθρωτικές αυτές παρεμβάσεις αποτελούν αντικείμενο εκ των προτέρων αξιολόγησης, ενδιάμεσης αξιολόγησης και εκ των υστέρων αξιολόγησης, που αποσκοπούν στην εκτίμηση του αντίκτυπού τους σε σχέση με τους στόχους, και στην ανάλυση των επιπτώσεών τους σε συγκεκριμένα διαρθρωτικά προβλήματα. Πηγή :Κανονισμός (EK) αριθ. 1260/1999 του Συμβουλίου της 21.6.1999 για τα Διαρθρωτικά Ταμεία |
|
|
|
|
|
|
| Η αξιολόγηση ενός συγκεκριμένου έργου στο πλαίσιο μιας εργασιακής οργάνωσης, που αποκοπεί κυρίως στην καθιέρωση κάποιου δίκαιου συστήματος παροχής αμοιβών. Πηγή :ΓΛΩΣΣAPIO CEDEFOP, Υπηρεσία Επισήμων Εκδόσεων των Ευρωπαϊκών Κοινοτήτων, Λουξεμβούργο 1996 |
|
|
|
|
|